- ribqə
- ə. ilmə, kəmənd
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
ribqəpəzir — ə. və f. ipə sapa yatan, sözə qulaq asan; itaətkar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ribkə — ə. bax: ribqə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qərib — sif. <ər.> 1. Yad yerdə olan, qürbətdə yaşayan, özgə yerli, gəlmə. Dünən görürdüm ki, qərib osmanlılar qaçırlar konsulxanaya ki, təzə sultanın taxta çıxmasından yana konsula «mübarək olsun» desinlər. C. M.. Deyirlər ki, qərib yolçu bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti